Miasto słynie pięknem najszerszej bałtyckiej plaży o delikatnym drobnym piasku oraz ciepłej i czystej wody Zatoki Pomorskiej, znakomicie nadającej się do morskich kąpieli.
Świnoujście zajmuje powierzchnię 197,2 km2 ale z każdym rokiem obszar ten powiększa się poprzez nanoszenie piasku na plażę przez prądy morskie. Plaża ciągnie się tutaj na przestrzeni aż dziesięciu kilometrów (3,7 km z wyspie Uznam oraz 6 km na wyspie Wolin). Miejscami jej szerokość dochodzi nawet do 150 metrów i co roku powiększa się wskutek cofania się morza. Dzięki temu zjawisku świnoujskie baseny morskie są płytkie i nadają się do taplania w wodzie nawet dla maluchów i wszystkich mniej odważnych bez karty pływackiej.
Świnoujskie kąpielisko na wyspie Uznam cieszy się zasłużenie kolejnym certyfikatem "Błękitnej Flagi", które w 2012 roku otrzymało już po raz siódmy. To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest kąpieliskom, które spełniają wysokie wymogi jakości, bezpieczeństwa i czystości. Faktycznie plaża w kurorcie jest wyjątkowo czysta i można na niej znaleźć wyłącznie skarby wyrzucane przez morze tj. muszelki, kamyki i kawałki bursztynu. Idąc plażą w kierunku wschodnim do części mniej uczęszczanej przez urlopowiczów zaobserwujemy w wodzie ubranych w rybackie, wysokie gumowe buty poławiaczy krewetek. O czystości wody świadczy również fakt możliwości zetknięcia się w morzu z przepływającymi ławicami małych rybek. Czasami na plaży dostąpimy także spotkania III stopnia z wędrującymi małymi krabami.
Sprzyja temu temperatura wód, latem Bałtyk w rejonie Świnoujścia jest najcieplejszy na polskim wybrzeżu. Oprócz zażywania kąpieli morskich i słonecznych można również korzystać z wodnych zjeżdżalni, trampolin, motorówek z pontonem tzw. „bananów”, a także wypożyczyć skuter wodny.
Znaki nawigacyjne – stawy
Patrząc w kierunku Międzyzdrojów nie sposób nie zauważyć wspaniałego znaku nawigacyjnego w kształcie wiatraka. „Stawa Młyny” bo taka jest jego fachowa nazywa usytuowany jest na końcu Falochronu Zachodniego, przy ujściu Świny do Bałtyku. Ma 10 m wysokości, pomalowany jest na biało z czarnym dachem, a na szczycie znajduje się pulsujące światło, które możemy zaobserwować nawet z dużej odległości. Moim skromnym zdaniem jest to najciekawszy na wybrzeżu bałtyckim znak nawigacyjny dlatego też jest często wykorzystywany we wszystkich materiałach promocyjnych Świnoujścia i zasłużenie został wybrany na logo kurortu.
Mimo, że nie można wejść do jego wnętrza wart jest zobaczenia z bliska, można również usiąść na falochronie i zapatrzeć się na rozbijające się fale, podpływające łabędzie i nurkujące kormorany. Możemy również obserwować niemalże za dotknięciem ręki wypływające i zawijające do portu statki. Namawiałabym na spacer wzdłuż plaży ale dla mniej cierpliwych do Stawa Młyny można się również dostać idąc lub jadąc do końca ulicą Uzdrowiskową do parkingu, a potem przejść już samą plażą.
Dodatkowo po zachodniej stronie bliżej początku falochronu stoi Stawa Galeriowa, która wraz ze Stawą Młyny tworzy nabieżnik Młyny-Galeriowa, wyznaczający kierunek przy podejściu do tamtejszego portu. Stawa Galeriowa jest oddalona od Stawy Młyny ok. 900 m w linii prostej, która w fachowej marynarskiej nomenklaturze nazywa się właśnie nabieżnikiem. Te dwa znaki nawigacyjne umożliwiają statkom utrzymanie się w bardzo wąskim torze Zatoki Pomorskiej - wynoszącym zaledwie 240 m. Światło Stawy Młyny pali się non-stop natomiast Galeriowej zapala się i gaśnie w regularnych odstępach.
Po stronie wschodniej falochronu znajduje się kolejny znak nawigacyjny w kolorze czerwonym popularnie zwany „buczkiem”, a zgodnie z nazewnictwem jest to Stawa Głowicowa.
Ma ona 10,8 m wysokości i świeci stałym czerwonym światłem zamontowanym 13 m n.p.m. Dodatkowo jest wyposażona w nautofon nadający sygnały mgłowe – trzy długie dźwięki w ciągu 60 sek. stąd jej obiegowa nazwa bo wydaje się jakby nieustająco żałośliwie buczała.
Falochrony
Znaki nawigacyjne usytuowane są na obu ramionach falochronów: zachodniego i wschodniego, które razem tworzą zespół zabudowań ochronnych przy wejściu do portu Świnoujście.
Wschodni falochron określany mianem długiego jest największym kamiennym falochronem na świecie. Został on wybudowany wraz z jego zachodnim „bratem” w latach 1818 – 1824 na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Wychodzi on na blisko półtora kilometra w morze (długości 1477 m i szerokość 7 m) osłaniając dużym łukiem wpływające do terminalu portowego statki.
Na całej swojej długości falochron na zachodniej ścianie wzmocniony jest tzw. gwiazdoblokami czyli łamaczami fal oraz ostrogami w kształcie dodatkowych krótkich kamiennych odnóg. Sama głowica uzyskała wzmocnienia po obu jej stronach. U nasady falochronu stoi Punkt Obserwacyjny Kapitanatu Portu natomiast na jego zakończeniu Stawa Głowicowa.
W II połowie XX wieku wschodni falochron został pokryty płaskim, betonowym, wierzchnim pokryciem tzw. płaszczem umożliwiającym wygodne spacery wzdłuż morza. Spełnia on jeszcze jedna ważna funkcję a mianowicie stanowi rodzaj mocnego, dodatkowego zabezpieczenia przed impetem fal, Powyżej trotuaru dla komunikacji pieszej i rowerowej od strony zewnętrznej dobudowano ścianę osłonową o wysokości 180 cm chroniąca przed falami i silnym wiatrem. Dzięki betonowej nawierzchni oraz odległości od lądu turyści traktują falochron jak molo, którego nie ma w samym Świnoujściu.
W odróżnieniu do wschodniego, falochron zachodni do dzisiejszego dnia zachował swój oryginalny, kamienny charakter. Łączna jego długość to ponad 900 m, z czego w morze sięga na odległość 300 m. Od swojej wewnętrznej strony chroni on główny nurt Świny. Na końcowej części lądowej falochronu stoi Stawa Galeriowa, a na głowicy symbol i ikona Świnoujścia - niepowtarzalna w swoim kształcie wiatraka - Stawa Młyny.
Spacer plażą w kierunku zachodnim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz