Miasto słynie pięknem najszerszej bałtyckiej plaży o delikatnym drobnym piasku oraz ciepłej i czystej wody Zatoki Pomorskiej, znakomicie nadającej się do morskich kąpieli.
Świnoujście zajmuje powierzchnię 197,2 km2 ale z każdym rokiem obszar ten powiększa się poprzez nanoszenie piasku na plażę przez prądy morskie. Plaża ciągnie się tutaj na przestrzeni aż dziesięciu kilometrów (3,7 km z wyspie Uznam oraz 6 km na wyspie Wolin). Miejscami jej szerokość dochodzi nawet do 150 metrów i co roku powiększa się wskutek cofania się morza. Dzięki temu zjawisku świnoujskie baseny morskie są płytkie i nadają się do taplania w wodzie nawet dla maluchów i wszystkich mniej odważnych bez karty pływackiej.
Świnoujskie kąpielisko na wyspie Uznam cieszy się zasłużenie kolejnym certyfikatem "Błękitnej Flagi", które w 2012 roku otrzymało już po raz siódmy. To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest kąpieliskom, które spełniają wysokie wymogi jakości, bezpieczeństwa i czystości. Faktycznie plaża w kurorcie jest wyjątkowo czysta i można na niej znaleźć wyłącznie skarby wyrzucane przez morze tj. muszelki, kamyki i kawałki bursztynu. Idąc plażą w kierunku wschodnim do części mniej uczęszczanej przez urlopowiczów zaobserwujemy w wodzie ubranych w rybackie, wysokie gumowe buty poławiaczy krewetek. O czystości wody świadczy również fakt możliwości zetknięcia się w morzu z przepływającymi ławicami małych rybek. Czasami na plaży dostąpimy także spotkania III stopnia z wędrującymi małymi krabami.
Sprzyja temu temperatura wód, latem Bałtyk w rejonie Świnoujścia jest najcieplejszy na polskim wybrzeżu. Oprócz zażywania kąpieli morskich i słonecznych można również korzystać z wodnych zjeżdżalni, trampolin, motorówek z pontonem tzw. „bananów”, a także wypożyczyć skuter wodny.
Znaki nawigacyjne – stawy
Patrząc w kierunku Międzyzdrojów nie sposób nie zauważyć wspaniałego znaku nawigacyjnego w kształcie wiatraka. „Stawa Młyny” bo taka jest jego fachowa nazywa usytuowany jest na końcu Falochronu Zachodniego, przy ujściu Świny do Bałtyku. Ma 10 m wysokości, pomalowany jest na biało z czarnym dachem, a na szczycie znajduje się pulsujące światło, które możemy zaobserwować nawet z dużej odległości. Moim skromnym zdaniem jest to najciekawszy na wybrzeżu bałtyckim znak nawigacyjny dlatego też jest często wykorzystywany we wszystkich materiałach promocyjnych Świnoujścia i zasłużenie został wybrany na logo kurortu.

Mimo, że nie można wejść do jego wnętrza wart jest zobaczenia z bliska, można również usiąść na falochronie i zapatrzeć się na rozbijające się fale, podpływające łabędzie i nurkujące kormorany. Możemy również obserwować niemalże za dotknięciem ręki wypływające i zawijające do portu statki. Namawiałabym na spacer wzdłuż plaży ale dla mniej cierpliwych do Stawa Młyny można się również dostać idąc lub jadąc do końca ulicą Uzdrowiskową do parkingu, a potem przejść już samą plażą.
Dodatkowo po zachodniej stronie bliżej początku falochronu stoi Stawa Galeriowa, która wraz ze Stawą Młyny tworzy nabieżnik Młyny-Galeriowa, wyznaczający kierunek przy podejściu do tamtejszego portu. Stawa Galeriowa jest oddalona od Stawy Młyny ok. 900 m w linii prostej, która w fachowej marynarskiej nomenklaturze nazywa się właśnie nabieżnikiem. Te dwa znaki nawigacyjne umożliwiają statkom utrzymanie się w bardzo wąskim torze Zatoki Pomorskiej - wynoszącym zaledwie 240 m. Światło Stawy Młyny pali się non-stop natomiast Galeriowej zapala się i gaśnie w regularnych odstępach.
Po stronie wschodniej falochronu znajduje się kolejny znak nawigacyjny w kolorze czerwonym popularnie zwany „buczkiem”, a zgodnie z nazewnictwem jest to Stawa Głowicowa.
Ma ona 10,8 m wysokości i świeci stałym czerwonym światłem zamontowanym 13 m n.p.m. Dodatkowo jest wyposażona w nautofon nadający sygnały mgłowe – trzy długie dźwięki w ciągu 60 sek. stąd jej obiegowa nazwa bo wydaje się jakby nieustająco żałośliwie buczała.
Falochrony
  
Znaki nawigacyjne usytuowane są na obu ramionach
falochronów: zachodniego i wschodniego, które razem tworzą zespół zabudowań
ochronnych przy wejściu do portu Świnoujście.Wschodni falochron określany mianem długiego jest największym kamiennym falochronem na świecie. Został on wybudowany wraz z jego zachodnim „bratem” w latach 1818 – 1824 na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Wychodzi on na blisko półtora kilometra w morze (długości 1477 m i szerokość 7 m) osłaniając dużym łukiem wpływające do terminalu portowego statki.
Na całej swojej długości
falochron na zachodniej ścianie wzmocniony jest tzw. gwiazdoblokami czyli
łamaczami fal oraz ostrogami w kształcie dodatkowych krótkich kamiennych odnóg.
Sama głowica uzyskała wzmocnienia po obu jej stronach. U nasady falochronu stoi
Punkt Obserwacyjny Kapitanatu Portu natomiast na jego zakończeniu Stawa
Głowicowa.W II połowie XX wieku wschodni falochron został pokryty płaskim, betonowym, wierzchnim pokryciem tzw. płaszczem umożliwiającym wygodne spacery wzdłuż morza. Spełnia on jeszcze jedna ważna funkcję a mianowicie stanowi rodzaj mocnego, dodatkowego zabezpieczenia przed impetem fal, Powyżej trotuaru dla komunikacji pieszej i rowerowej od strony zewnętrznej dobudowano ścianę osłonową o wysokości 180 cm chroniąca przed falami i silnym wiatrem. Dzięki betonowej nawierzchni oraz odległości od lądu turyści traktują falochron jak molo, którego nie ma w samym Świnoujściu.
W odróżnieniu do wschodniego, falochron zachodni do dzisiejszego dnia zachował swój oryginalny, kamienny charakter. Łączna jego długość to ponad 900 m, z czego w morze sięga na odległość 300 m. Od swojej wewnętrznej strony chroni on główny nurt Świny. Na końcowej części lądowej falochronu stoi Stawa Galeriowa, a na głowicy symbol i ikona Świnoujścia - niepowtarzalna w swoim kształcie wiatraka - Stawa Młyny.
Spacer plażą w kierunku zachodnim



Brak komentarzy:
Prześlij komentarz